İnegöl

Bakmaca Dede ermişlerden biriymiş. Kurşunlu kasabası çevresinde Allah’a kavuşmuş. Çok eskiden Dede’nin yattığı merada bir çoban koyun otlatıyormuş. Çoban koyun otlatırken bir ağacın dibinde uyumuş. Rüyasında çobana birisi gelerek:
“Ey Çoban! Kalk benim yattığım yerin etrafına taş diz. Diz ki, hayvanlar otlarken beni çiğnemesin, rahatsız etmesin” demiş.

Çoban uyanmış çevresine bakmış ama kimseyi görememiş. İkinci kez uyumuş aynı rüyayı görmüş ve aynı sözleri işitmiş. Uyanmış çevresine bakmış, ama yine kimse yok. Çoban üçünçü kez uyumuş aynı kişi yine rüyasına girmiş. Çobana: “Ey Çoban Kalk Taşla çizdiğim yere duvar yap. Yap ki hayvanlar beni rahatsız etmesin.” Demiş.

Çoban uyanmış, Bakmaca Dede’ nin günümüzdeki mezar yerinin çizili olduğunu görmüş ve hemen taşla çevirerek koruma altına almış. Çoban tekrar uyuyunca aynı kişi tekrar rüyasına girmiş ona: “Taşları dizlerimin üzerine koydun beni rahatsız ediyor. Çevresini genişlet” demi’ Çoban uyanır uyanmaz taşların çevresini genişletmiş. Sonradan oraya küçük bir bina yapılıp, üstü örtülmüş. Bakmaca Dede efsanesi o günden bu güne böyle gelmiş.

Kaynak ; İnegöl’ün Manevi Mimarları , Mustafa Yılmaz , Çağrı Kasetçilik Yayıncılık , 2010